Geschiedenis van de Osteopathie
Osteopathie bestaat uit de woorden osteon, wat bot betekent en pathie wat ziekte betekent. Het is een manuele geneeswijze die is gebaseerd op anatomie, fysiologie, neurologie en embryologie.
‘Anatomie, Anatomie en Anatomie‘ zei Andrew Taylor Still. Hij ontdekte in 1874 in Amerika Kirksville, Missouri, dat met het plaatsen van een hand op het lichaam de fysiologie van het weefsel veranderde. Door de anatomie van de mens uitgebreid te bestuderen zag hij het verband in het lijf tussen functie en structuur. Het lichaam is een complex systeem dat in principe perfect werkt. Samen met zijn medische kennis integreerde hij dit tot het osteopatische concept.
Still behandelde mensen door gefixeerde structuren te mobiliseren en was erg succesvol. Na 20 jaar werk begon hij een school om zijn kennis over te brengen aan anderen. De anatomische en fysiologische kennis over het lichaam stonden hierbij centraal. Zijn studenten kregen volledige praktijkrechten en kregen de titel D.O. Doctor in Osteopathy. De osteopathie is door zijn studenten naar Europa gebracht. De laatste jaren krijgt het vak steeds meer bekendheid.
Wat is Osteopathie?
Concept
Het osteopatische concept gaat uit van het zelfgenezend vermogen van het lichaam. Het lijf is één geheel dat bestaat uit verschillende systemen die met elkaar in balans horen te zijn. Wanneer de balans wordt verstoord door een bewegingsbeperking in een van deze systemen ontstaat er een dysbalans. Het lichaam kan dit vaak tijdelijk compenseren. Bij teveel verstoringen wordt compenseren moeilijker en ontstaan er lichamelijke klachten.
En dan?
De plaats van de klacht hoeft dus niet de primaire oorzaak te zijn van de klacht. Daarom gaat de osteopaat opzoek naar bewegingsbeperkingen in het hele lichaam. Hierna wordt onderzocht of er een relatie is tussen de gevonden beperkingen. Deze worden daarna manueel behandeld. De technieken die worden gebruikt zijn afhankelijk van wat het weefsel nodig heeft om de bewegingsbeperking op te heffen of te minimaliseren.
Door de bewegingsbeperkingen te behandelen wordt het zelfgenezend vermogen van het lichaam gestimuleerd. Er wordt een nieuwe balans gezocht en de klachten verdwijnen.